Οι ενοχές
Η Ματίλντα ένιωθε πολύ άσχημα για τον τρόπο που αντιμετώπισε την κατάσταση και ακόμη χειρότερε που σε 5 χρόνια δεν είχε επισκεφτεί ούτε μία φορά τον τάφο της κόρης της. Τι είδους μητέρα ήταν; Ένιωθε πολύ ένοχη και ήθελε να γυρίσει τον χρόνο πίσω. Ήθελε να επισκεφτεί τον τάφο της κόρης της, αλλά ένιωθε τόσο ένοχη που δεν μπορούσε να τον πλησιάσει. Απλώς, δεν ένιωθε άξια. Όποτε έφτανε κοντά ένιωθε πώς δεν μπορούσε να τον φτάσει. Σχεδόν κάθε μέρα, η Ματίλντα περνούσε με το αυτοκίνητο της έξω από το νεκροταφείο και μερικές φορές περπατούσε στην άκρη ντροπιασμένη. Το καλύτερο που κατάφερνε ήταν να κοιτάζει ντροπιασμένη την ταφόπλακα για λίγα δευτερόλεπτα. Όμως, εκείνες τις στιγμές παρατήρησε και κάτι άλλο…
Ένα αγόρι
- Διαφήμιση -
Το νεκροταφείο έβλεπε πολλούς ανθρώπους που το επισκέπτονταν συχνά ή καθημερινά. Ανάμεσα σε αυτούς τους ανθρώπους ήταν ένα μικρό αγόρι. Στην αρχή η Ματίλντα σκέφτηκε ότι ερχόταν για να αποδώσει φόρο τιμής στους γονείς του ή στον παππού και τη γιαγιά του. Ωστόσο, παρατήρησε κάτι που κανείς δεν μπορούσε να δει ξεκάθαρα. Το αγόρι εμφανιζόταν πάντα την ίδια στιγμή. Φαινόταν ότι δεν ήταν απλώς για να επισκεφτεί κάποιον τάφο δικών του ανθρώπων. Από μόνο του αυτό ήταν περίεργο. Το μικρό αγόρι, που η Ματίλντα ήταν σίγουρη ότι δεν τον είδε δει ή ακούσει ποτέ στη ζωή της, στεκόταν κάθε φορά πάνω από τον τάφο της κόρης της. Αποφάσισε λοιπόν να τον πλησιάσει και να τον ρωτήσει τι κάνει εκεί.
- Διαφήμιση -